Part IV – நான்காம் பாகம்

தேவி, இந்திரனிடம், அவ்வடிவம் பிரம்மம் என்றும், அதன் அருளின் காரணமே தேவர்களின் வெற்றி என்றும், அதனால், எல்லாப் பெருமையும் பிரம்மத்துக்கே சேரும் என்ற உபதேசத்தினை அருளினாள். அதனால் இந்திரன் பிரம்மமே அவ்வடிவம் எனும் உண்மையை உணர்ந்தான். (4-1)

எக்காரணத்தால் அக்கினியும், வாயுவும், இந்திரனும் பிரம்மமெனும் வடிவத்தை நெருக்கத்தில் கண்டார்களோ, அக்காரணங்களால், அவர்கள், தேவர்களில் சிறந்தவர்களாகக் கருதப்படுகின்றனர். (4-2)

இந்திரன் இதனை நெருங்கிய வடிவாக மட்டுமல்லாமல், இதுவே பிரம்மம் என்றும் தெளிந்த காரணத்தினால், தேவ உலகத்தின் தலைவனாக விளங்குகின்றான். (4-3)

இந்த உபதேசத்தின் காரணம் என்ன? மின்னலின் மின்னலாய், இமைச் சிமிட்டலின் சிமிட்டலாய், இப்பிரம்ம ஒளி தோன்றி மறைகிறது. இதன் பெயர் அதிதைவதம். (4-4)

இந்த பிரம்ம வேட்கையின் காரணமாக, மனமானது சிலநேரத்தில் பிரம்மத்தை அடைவதைப் போலவும், அதனால், பிரம்மத்தின் அருகிலேயே இருப்பதுபோலவும், அடிக்கடி, ‘பளிச்சென்று ஒளியாகத் தோன்றி மறையும். அந்தப் பாவனைக்கு அத்தியாத்மம் என்று பெயர். (4-5)

மின்னல் போல் தோன்றி மறைகின்ற இந்த ஆன்மரூபத்தை தரிசிப்பதிலே வேட்கை கொள்வதே ஞானம். அத்தகைய தரிசனமே தத்வனம் என வேதங்களால் புகழப்பட்டது. இதனை இவ்வறு அறிந்து உணர்ந்தவன், எல்லா உயிரனங்களுக்கும் அன்புக்குரியவனாக விளங்குவான். (4-6)

குருவே, உபநிடத உண்மைகளை உபதேசம் செய்யுங்கள் என்ற உண்மைப் பணிவிற்குப் பரிசாக, பிரம்மத்தைப் பற்றிய ரகசியத்தைத் தெளிவாக விளக்கிக் கூறினேன். (4-7)

தவம், பணிவு, செயற்கடன் ஆகியவே அப்பிரம்மத்தின் பாதங்களாக உள்ளன. (அதாவது, இம்மூன்றும் பிரம்ம ஞானம் அடைவதற்கு மிக முக்கியமான தகுதிகள்.) வேதங்கள் அதன் அங்கங்களாக உள்ளன. (4-8)

எவன் இவ்வுண்மையினை அறிகிறானோ, அவன் தீமைகள் ஒழிந்து, உயர்ந்த வழியில் சென்று, சுவர்க்கம் எனும் பிரம்ம நிலையை அடைகிறான். (4-9)

சாந்திபாடம்.